maandag 6 mei 2013

6 mei - Cee - Finisterre - Cee

Gisteren in de Albergue Moreira wees de verantwoordelijke me eerste een kamer in de slaapzaal van 12 toe, een hoogslaper. Aangezien het zo'n lange stapdag was geweest met 53 km in de benen, vroeg ik hem of er nog een alternatief was.
Hij had nog een 6 tal kamertjes van 2 personen beneden, en 1 was er vrij. Voor 25 euro zag ik een heerlijk bed én bad, dus ging ik voluit voor deze optie. Om 22u gaan slapen .... en pas om 8.15u wakker geworden! Mijn beste en langste nacht tot nu toe, wakker geworden van het gestommel van de vertrekkende pelgrims (eigenlijk moet je om 8u buiten zijn uit zo'n albergue). Uiteindelijk was ik iets na negenen buiten, en toen ik ging afrekenen, vroeg hij me 13 euro, of slechts 3 euro meer dan de prijs voor een nachtje op de slaapzaal! Bleek dat ik hem verkeerd had begrepen met zijn 25 euro :-).

De route vandaag langs kust en binnenland

Na een kort ontbijt met wat chocomelk en toastjes met confituur, bleek het vanuit het centrum van Cee nog maar 14,9 km tot aan Finisterre te zijn, het einde van de pelgrimsroute. De naam Finisterre is afgeleid van het Latijnse "Finis Terrae", het einde van de wereld, oftewel "daar waar de wereld ophoudt "... 1 van de verklaringen dat dit het eindpunt van de pelgrimsroute is, zou zijn dat Jezus de apostel Jakob naar het "einde van de wereld" (Finisterre) stuurde om het geloof te verkondigen.

Kleine, steile paadjes die me langs het strand en dan weer het binnenland in voerden, vaak parallel aan de kust vormden de route van vandaag. Enkel het laatste stuk naar Finisterre is een breed geplaveide weg tussen lage dennenbomen, een 100 tal meter van het strand gelegen.

Aangekomen rond 12.15u ging ik onmiddellijk naar het toeristenbureau om mijn pelgrimsdiploma af te halen. Zij konden echter pas na 13u een "echt" document afgeven. In tussentijd maakten ze al wel een tijdelijk diploma of "toeristendiploma" aan.
 

tijdelijk diploma
 
 
In afwachting ging ik dan maar iets eten, en ze waren zo vriendelijk om me erop te wijzen dat ik mijn bagage en stokken bij hen mocht achterlaten, ik moest er enkel rekening mee houden dat ik voor 14u terug ah bureau was.
 
Aan de "Costa de la muerte", of de "kust des doods", moet je natuurlijk vis eten. Dus een visrestaurantje opgezocht alwaar ik met 2 zeventigers, een française en een zwitsere, zeer lekker gegeten heb. In Restaurante Casa Venay, hebben we heerlijk genoten van Pulpa a la Galeica, een zeer fijngesneden en lekkere vis, met als dessert een Tarta de Ceiso, kaastaart. Na deze maaltijd was ik helaas net niet op tijd, dus toeristenbureau gesloten. In gietende regen, drijfnat stond ik daar dan zonder bagage. Het toeristenbureau zou pas om 17u terug open gaan, dus heb ik me in de plaatselijke horeca (cafe's) ondergedompeld, om me wat op te warmen en op te drogen bij menige tassen thee en chocomelk.

Op de "Cabo Fisterra", de Kaap van Finisterre, is het steeds zeer winderig en nat geweest vandaag. Mijn regenbroek die deed het perfect, maar mijn jas heeft blijkbaar een wasbeurt te veel gehad en het waterafstotend laagje doet niet echt meer zijn werk...
 
 
Toen het toeristenbureau om 17u terug open ging, kon ik alles terug op gaan halen en bleek ook nog dat ik niet bij hen, maar in de Albergue Municipal moest zijn voor het officiële document. Om 17.30u was het dus eindelijk officieel, mijn diploma op zak!
 

Het bijschrift luidt: "O Concello de fisterra acredita que Dirck Haest chegou a estas terras da Costa de Morte e fin do Camino Jocobeo. Fisterra 6 mayo 2013 O Alcalde"

Bij het buitengaan kwam ik het Noord Amerikaanse koppel uit de buurt van Vermont tegen (ik noem hem de Salvador Dali man, wegens zijn typerende snor). Zij waren 2 dagen later dan mij in Santiago aangekomen na hun Camino, en zijn vandaag met de bus hier toegekomen om nog 2 daagjes Finisterre te doen.
Samen met hen een Duitste Schnitzel gegeten met een goei pint bier. De uitbaatster was zelf een Duitse die met een Spanjaard getrouwd is. Het was in ieder geval heel goei eten tegen de koude die ik vandaag heb moeten doorstaan. Uiteindelijk had ik om 19u een bus terug naar Cee, mijn vertrekplaats van deze ochtend.

Een bedenking die ik me maakte, was het feit dat ik eerst 's ochtends een 4 tal uurtjes heen te voet had gedaan, door-regend tot op het bot ("zeiknat" dus), om nu via een lekker warme busrit op een luttele 20 minuutjes terug in Cee aan te komen.
Vrij snel een hotel gevonden, mijn schoonzussen indachtig is het hotel "Marina" geworden. Tot nu toe het duurste en sjiekste hotel op gans de camino (link met mijn schoonzussen....?? :-)  ).
 
Het doel om via Finisterre naar Muxia te gaan, met tussenstop in Lires alwaar ik eigenlijk  naar een Caraïbisch strand zou gaan, is letterlijk "in het water gevallen". Morgen wil ik nog wel in Muxia geraken, om 14.30u pak ik er de bus terug richting Santiago.
 
Slaapwel! 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten